Warto pamiętać, że nastolatek i tak znajduje się już w niełatwym okresie rozwoju, sam proces dorastania jest dla niego emocjonujący i nieprzewidywalny, przez co może czuć się zagubiony.
Dodatkowo obecna sytuacja, a przede wszystkim przedłużająca się kwarantanna, może być dla nastolatka, który potrzebuje kontaktu z rówieśnikami, szczególnie stresująca i trudna do zniesienia.
Jak postępować w relacji z nastolatkiem?
- Nie warto straszyć nastolatka chorobą, bo zapewne uważa, że jest nieśmiertelny, co w pewnym sensie jest normalne w tym wieku. Argumenty, iż może umrzeć lub zachorować raczej do niego nie trafią.
- Pomóc może rozmowa o odpowiedzialności, o wyjątkowej roli, jaką może spełnić przestrzegając zaleceń służb sanitarnych, a w ten sposób uchronić wiele osób (np. rodziców, rodzeństwo lub dziadków) przed utratą zdrowia lub nawet śmiercią.
- Ważne jednak, by nie bagatelizować lęków nastolatka i pamiętać, że „obojętny” stosunek prezentowany przez niego na zewnątrz może być tylko pozorny.
- Poza nauką, zapewnić nastolatkowi czas dla siebie, bo może tego potrzebować
- Pozwolić również na dłuższe niż zwykle spędzanie czasu przy komputerze, który teraz służy już nie tylko do nauki, ale także nawiązywania relacji oraz utrzymywania kontaktu ze znajomymi i „światem”.
- Warto zastanowić się albo zapytać nastolatka, co moglibyście robić wspólnie (np. oglądanie filmów bądź starych zdjęć, gry planszowe, gotowanie, pieczenie, szycie itp.)
Zaproponować również, że możecie wspólnie śledzić informacje o bieżącej sytuacji pojawiające się w mediach i rozmawiać o nich